Duygulanımlar tamda bedenin matematiksel bir noktadan başka birşey olmasını gerektirir; ona uzayda bir hacim verirler. Sonra belleğin anımsamaları gelir. Bunlar anları birbirine bağlar ve geçmişi şimdiye dahil ederler. Son olarak; maddenin niteliğini ortaya çıkaracak bir sıkışma olarak bellek gelir. Böylece, bedenin anlarda kalmasını önleyen, ona zamanda bir süre sağlayan bellektir. (bergsonizm syf 26 bergsonculuk 60)
