Umut bulunan bir şey değil ki_ Nerede?

Doğuruyoruz her sabah başımız yastıkla boğuşurken.

Kayıplarımızı hatırlamaya başlamadan önce tek tek 

gözlerimizden, parmaklarımızdan, omuzlarımızdan en çok da göğsümüzden doğuruyoruz.

Boğum boğum

Sonra ona sarılıyoruz soğumadan sımsıkı

olur diyor içerden bir ses...

Gong bir arkadaşımın arkadaşının kapısının halasının oğlu çıkabiliyorsa ....olabiliyorsa...

neden olmasın,

daha sıkı sarılalım umutlara