günler

In Rome, the days of the week were named after planets and the sun and moon:
Sunday . Sun

Monday . Moon

Tuesday . Mars

Wednesday . Mercury

Thursday . Jupiter

Friday . Venus

Saturday . Saturn

aa' dan hafta baslagıncı siiri: 

cansever'den mukabeleler: 

Diyorum, bir şeye karşı komaktır günümüzde aşk;

Birleşip salıverelim iki tek gölgeyi.

 Kalbim, serseriliğim benim.

 Oyuluyorum şu masmavi boşluğa

Gölgesiz kıpırtısız

Yalnızlık sensin. 

Konuşuyorum kendi kendime odamda

Bir portakal suyu iç, ya da içme, ne yaparsan yap

Yalnızlık sensin.

Bir giden, bir dönen, sonra yeniden giden

Şiire dönüşen bir yalnızlıksa bu da

Bir sen varsın, ordasın, kısık sesli yalnızlık

-->

Bu benden:

Bir tür korku, karnımda bir bulut boğum boğum

gıcırdıyor durdukça

o umutcuk, o pırıltı hep sessiz olacak

çıkası yok bulutun, içe doğru hep

çıksa toz olacaktı zaten

içeri büyüme zamanı şimdi

hazırlarlar hep herşey herşeylere

belki hiç hazır olunmayacaktır

ama bulut çıktığında dışıma

uçsuz kuyruksuz yağmurlar yağacak ve

çürüyecek bir yerlerde bir meyve...

Bulut ve umutcuk

Gezi Parkı Direnişinin Mimari Ölçeği 

XXI Temmuz/Agustos 2013  

https://issuu.com/xxi_dergi/docs/xxi_temagu13

Gezi Parkı direnişinin alt üst ettiği birçok tanım var. Direniş öncesinde çok rahatlıkla kullandığımız birçok tanım ve genellemeyi artık yeniden ele almak durumundayız. Direniş ile birlikte mimari söylem içinde yer alan “Kamusal Alan” tanımı da  benzer bir dönüşüm geçirdi. Direniş öncesi ortamda yapılmaya çalışılan her kamusal alan tanımı aslında asla gerçek olarak yaşanmamış bir deneyimi varsayma çabası imiş. 

Mimari projelerimizde üzerine en heyecanlı fikirleri ürettiğimiz, hakkında tezler yazdığımız  kamusal alan, donmuş bir temsil alanı olmaktan çıkıp planlanmamış, projelendirilmemiş, anlık ortak bir deneyimle yaşanan ve asla temsili hale getiremeyeceğimiz bir his olarak belirdi. Ve biz şimdi alışık olduğumuz temsil araçları ile bir türlü görünür hale getiremediğimiz bu his ile ne yapacağımız bilemiyoruz.

Birçok video, çizim, görsel tanımlama ve kaydetme çabası ile bir türlü temsil edemediğimiz bu his mimarlar için birtür eksiklik hissini de beraberinde getirdi. Direniş içinde yaşanan, yaşandıkça yeni deneyimleri kendi içinde doğuran  kamusal deneyim  mimarlar  için de coşkulu bir deneyim idi fakat  alışkın olduğumuz  temsil alanları içinden ele alındığında ise yaşattığı eksiklik hissi ile tuhaf bir çelişkiye neden oldu.Herşey dilimizin ucunda ama ne söyleniyor, ne yutuluyor…

Mesleki alışkanlıklarımıza ve tanımlama sistemlerimize başvursak da hepsi geçersiz. Belki bu deneyim birçok tez, birçok proje doğuracak ama “aslı” sadece bu deneyimi yaşayanların ortak belleğinde kalacak.  Biliyoruz ki bu deneyim ne mimari bir projenin sonucu olabilirdi ne de bir mimari projede sabitlenebilecek. 

Daha da tuhaf olanı kendi uzmanlık alanımız içinde gördüğümüz kamusal alan bizim dışımızda ve öngörülmeden yaşandığında da bizler mimar olarak bu deneyim içinde varlık gösteremedik.   Mimarların direnişin başlangıcında oynadığı rol önemli olmakla birlikte, direnişin deneyimindeki varlıkları resmi itirazlarının ve  bildirilerinin ötesine geçemedi. Bu süreçte, kamusal alan içinde en belirgin mimari üretimler ise mimar olmayanlar tarafından gerçekleştirildi. Ve bu örneklerin çoğu, projelendirilmeden ve temsil araçları ile temsil edilme aşamalarına tabi tutulmadan, o anda, o zaman içinde inşa edildi ve o anda deneyimlendi.  Sadece temsili proje ölçeğindeki bir deneyim alanı içine hapsolmuş olan bizlerin ilk aklına gelen ise önümüzde duran bir taşı diğer bir taşın üstüne koymak değil projeler üzerinden konuşmakdı.

Bu noktada akla şu soru geliyor; “mimari proje ölçeği” dışında, birebir sokakta deneyimleyebildiğimiz ve gerçekleştirebileceğimiz bir mimarlık hangi ölçekte, ne tür ilişkilerle, nasıl varolabilir?

Günes tutula Akrep'e...

....Peki nesneleştirmeden hayatım nasıl ola ki?
Şu çamaşırlıkta asılı donlarım
üstelik çamaşırlığın en pahalı metalik renkli olanına asılı
ve çiçekli ve dantelli ve penye
Sobanın yansıyan sıcak turuncusu
pencerenin arkasında sonbahar renkli sarmaşık
üstelik güneş tutuldu tutulacak,
elbet bu nesneler kendililerinden gayrı ve öte  bir tutkalla bağlıdırlar.
Ama bu kırmızı koltuktan oturup bakınca;
çamaşırlığa asılı donlar, küçük bir yer sobası ve sararmış sarmaşık gibi duruyorlar..

let it-go

Visit 31.media.tumblr.com