Eve elimde ölü bir tavşanla geldiğimde bana gelme deme,
çünkü benim iyiliğim bana seninki sana güzel...
aslında konuşup durduğumuz bu kelimeler
çürük birer diş gibi ağzımızda
konuşmasak, yazmasak, taş olsak ya...
dünya kurtulmak istemiyor belki
durdukları kıyılarından ayırdığım taşlar ağlıyor belki
aç köpekleri doyurmasak da aç kalsak ya...
içimizdeki kötüyü sevsek ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder