hesapsız plansız dost olmuştu cebe
içi boş bomboş şimdi
duman kaçmış dediler
solmuş dediler, solmak gitmekmiş aslında
perdeli desenler hoşgeldinmiş
yaslanmıştı cebe
kocaman bir saat farkı varken orası ile burası arasında aramıştı
ağlattın beni demişti
otel odasının hiç öyle bir niyeti yoktu ki
free people the markası dikişli cebin
özgürdü ondan ondan severdi
ama giderken hoşçakal dememişti
o kalmıştı belki de hiç hoş değildi
ama giden bilmezdi ki
kim gitmişti ki
solmuştu cep, o hala dost gibi gitmişti
sarılmazdı bir daha kesin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder