Fındık ağacının altına sığmayan uzunluğun eğilirken,
Gökyüzüme serilmiş dallarına zıplayarak dokunurum
Kısacık bir parmak belki!
Kemikli elinden akan ışığa kadar ufku iki elimin avucunun
Ama yan yana daha büyük,
Diğer elinin arkada gizlediğini merakla bekler!
hep küçük,
hep kısa,
hep aşağıda,
hep çocuk,
hep orada,
yokluğunda da!
(Ahmt bir fotoğraf paylaşmışken ve ben dedemi hatırlarken ..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder