mimoza.2

Mimoza kırılganlığını bilemez aslında kalabalıklığını da

Ömrü zaten kendi suyunda

ama yalnızlığı kokusunda, bozulmaz

Bu bilememelerimiz 

Bırakalım kalabalık ve dağınık kalsın

Kendi ömrü kadar suyu 

Yalnızlığı kadar kokusu olsun

Bir dal mimoza:

AY YOKUŞU

Şimdi ne dediğini bilmiyorum 
Sola mı dönelim ,ayrı mı yatalım?
Ay yokuşunu çiziyor ki akşamında
Gecesi düşkün ve soğuğu pis
Bir ay gününde doğdun ki
Bir de senin dünyanda
Kaç bin yere dağıldım
Kraterinin sıcağında dumanında
tahminim oydu ki
bugün şuraya gittin
gecesinde belki sustun
ya örtüsüydün uykunun
ya da bir yatak asmasıydın sarılan
yarın üzerinde yürüyeceğim
kaldırımlarını düşündüm de o’nun
eksik bir taşı vardı ki o’da
bugün gördüğün kırık ayaklı kedinin
kırık ayağının patikasıydı yine
ay yokuşunu çıkıyordu ki yavaşça akşamında…
çünkü sanki sen elini yüzüne götürmekteydin gibi… yüzünde elinin gölgesi..
k.g.