Her geç kalmış geri dönüş tüm şifreleri yenilemeyi, her şeyi yıkamayı ve kurumuş çiçekleri sulamayı gerektirir. Toz zamanı bizim yerimize yürütür, her katman bir sonraki katmana bağlanır.

Yıkanınca şimdi olur, şimdi ne olacak? Sorulur

Aynı kedili tayt giyilir, yazdan örülmeye başlanan kışlık kazak henüz şişleriyle getirilir

Böylece mekan da devam eder sanki

Aynı biz evet, ama içimiz deniz değil ovadır şimdi.

Resimlerde bir kaç başka zaman, yoğun bakımda babaanne ve özlenmemek üzere paketlenmiş bir kaç anı yine...