tuğla rengini, havasız metro rüzgarını, ağaçlarını ve
bağlamı çok farklı bir şehirden buraya ışınlanmış eski dostlarımı özlemişim.
Geldim, gelmek kolay değil ama kolay gibi oldu
neden çok zormuş gibiydi diye düşündürecek kadar kolay oldu
neden herkes orda hapiste gibi diye görecek kadar uzaklaştım
yirmi yıl önceki benle sokaklarda karşılaştım
her fişi, her broşürü toplayan her klişe ile fotoğraf çektiren
onlar zamanında tamamlandığına göre şimdi gerçekten bu kente bakabilirim gibi oldu
acelesiz ama biraz kaygılı
bir sunum yapılacak hep hayali kurulan, birileri ile tanışılacak...
Boşluklara sarı çizgilere dikkat edilecek...
Burası daha tanıdık şimdi Mardin daha yabancı
etrafta anladığım bir dilden balon
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder