Biz konuşur anlaşırdık bazen

ellerimizi ovuşturur ayaklarımızı merdane ile ezer rahatlardık.

Ne yiyeceğim diye önce düşünür düşünür öyle yakardık ocağı

Bir düşünceden bir düşünceye çok zıplarsa kahve yapar, çok dalarsa güneşe bakardık gözleri yumup

ağır yorganlara sarılırdık kimse yoksa 

Çiçekleri sula demişti şair onu da yaptm

kedileri besledim kuşları yemledim 

çekmece yok evin köşelerindeki taş tozlarını temizledim

Karınca kumunu cüzdanımda taşıdım

Gezegenler gıdıkladığında güldük eğlendik

eeee ? dedi Mls. 

Şimdi ben bunları öğrendim, eeee

Öğrendik herkesi de kendimizi de, kedimizi de...

Bu can sıkıntısı geçmeyecek, eeee 

öyle dedi Brçk. 

Geçmeyecek bu bir şeyler yapacaktık da neydi acaba sorusu,

Küstü kızdı diye birisi varlığımızı sorgulamalar,

Bu defterleri saklayacak Tly. Üzerine neler yazıp çizecek neler düşünecek diye heyecanlanmalar.

BU içteki hışırtı, yalnızken sesli sesli kıvrımlarını açtığımız

birisi varsa ses çıkarmasın diye kıpırdamadığımız 

bu hışırtı....içimizdeki

dinleseler müzik olurdu aslında deyip teselli ettiğimiz

kendine vefasız 

bize sitemli bu Hışırtı...

Sadece yalnızken sarıldığımız.