20 Oca 2014

Güle güle

Ölü bir bedenin bulunduğu bir kutu ile karşılaşınca
içini düşünüyor insan, içindeki duran bedeni, neye benzediğini
kutunun üzerindeki bayrak, önündeki resim
o resim hep gülen yüzüdür ölenin
küçük boy basılı olanlar yakalara iğnelenir.
Konuşur birileri mikrofona, diğerleri kendi arasında konuşsa mı bilmez
gereksiz bir sessizlik, ağlamak kendiliğinden olur otomatik
dua da utanılır, ne yeridir ne zamanı sanki.
Vedalaşmanın en yavan hali belki
birazdan toprağın örteceği ölünün, öldüğünün örtülmesi
sarılmak yok o bedene birdaha....

Hiç yorum yok: