"bir karşı yakadan dönüş serüveni"
Dolmuş belli bir sayı için programlanamaz
dolmuş sadece dolmak içindir.
Kaç ile dolacağını içine aldıkları belirler.
Ama söför sayar doldurur yarım olan da tam verir
hiçbir eksik helal edilmez...



Aslında en uzun gecenin bir gece öncesi bir dernek kurulmuştur:

"Tereyağında kavrulmakta olan karides düşleri derneği" 2014.12.20 Kadıköy / Moda

Derneğin iki üyesi vardır der dnz:
Derneğin temel meselesi tereyağında kavrulmuş karideslerin kendi lezzetlerini asla bilemeyecek olmaları bu lezzeti bilenlerin ise karideslerin düşlerini bilemiyor olmaları ve bu iki bilinmez durumun çelişkili bir şekilde birarada olmaları. "Kavrulmakta olan" vurgusu ise bu çelişkili süreçlerin asla son bulmaması ve hayatın sadece bu çelişkli durumlardan oluşması...

Bazen bir yolun yürünmesi gerekilir,
kaybolmak gereklidir,
Çıkış için "ihtiyaç" dır denir
aslında sadece bazen çıkılır gibi yapılır
kabolmak ise gereklidir..

Bir dolunay, EVimi hatırlatan, sınırlarımı hatırlatan yeniden!

modernlik insanlığın narsizm hastalığına yakalanmış hali mi acaba diye sorarken!

Boşluktan bir şey isteyen avuç gibi cesaretli ve bomboş

Kör olsa öleceğini sanan bir gözün bebeği gibi huzursuz ve dopdolu 

Doldurmadı hiçbir  gözün yaşı avuçları 

Oysa Göz boşluğa doluydu!

"fotoğrafçıya sanatım sonsuz"

işte bütün bunların hiçbirine dahil olmak gelmiyor içimden...

Dedem dedi rüyamda:
Buraların da tadı yok
sonra toparladı "erikler bu sene iyi ama"
çok özlemişim sarıldım
balıksırtı paltosu ile ince uzundu sıcağın içinde...

Güneş tutuluyor, altı ay once ne olmustu?
hangi tohumları ekmiştik...
şimdimim teması: tez diyorum tez zamanda
kendimi değerli hissetmek için değil, gerçekten değerli olanlar için
neye hizmet ettiğimin anlamı, sadece kendm için ...
içimdeki ben i dönüştürmek için
güven duymak için bana güvenmek
müziği hatırlamak ve aşk filimlerindeki o hissi hatırlamak için
ne olursa olsun  samimi olabilmek için....
hayat için kendim için

1 nolu kıbrıs sokak

Ay kanlı tuttu dün...Biz düşman olmayı seçtik yine...
Kobané...

    10.09.2014

Kabulleniş....yenilgi....

Beklenti değil-Umut

umut: 
 yolun bizi olması gereken sahile çıkartacağına inanmayı seçmek!!!

Ne Uykusu....

Eve elimde ölü bir tavşanla geldiğimde bana gelme deme,
çünkü benim iyiliğim bana seninki sana güzel...
aslında konuşup durduğumuz bu kelimeler
çürük birer diş gibi ağzımızda
konuşmasak, yazmasak, taş olsak ya...
dünya kurtulmak istemiyor belki
durdukları kıyılarından ayırdığım taşlar ağlıyor belki
aç köpekleri doyurmasak da aç kalsak ya...
içimizdeki kötüyü sevsek ya...

Balli sütle güneşlenmek güzel de ama yinw de kafayi yeniyeleyem. Etrafin degisim hizi arttikca benim yenilenme hizim yavaslamis. Yenileniyor muyum anlayamiyorum...

Başkalaşmak dedi kg...
evet ama tarihsiz bir başkalaşmak...
kimsenin yörüngesi olmamak çok zor..
yan yana uyuyamamak çok zor...
savaşmak çok kolay...

lirik Kg....

DÜN SABAH

_ YUVİ ‘ye OPE_

Darıca 09.05.2014

Yoldaydım dün sabah…

Ayaklarımın üstünde

Keskin bir nefes aldım soğuk

Geçti gitti rüya içimden…

Masaya doğru sustum…

Kimse mi yoktu etrafta?

Döndüm öte yana çok soğuk

Yaşardı gözlerim

Gezindim rüzgarımla…

Denizlerin üstünde…..

Pencerede biri vardı ki sordum :

ne yapıyorsun orada?

Dedi ki düşüyorum bu yüksek bulutlardan,

O da bana sordu:

ya senin ne işin var buralarda? …

Yorgan döşek uyuyordum

Hastaydı köpekler

ve sallanıyordu ki tekne;

Döndüm ki uykumda ve çok soğuk

Gördüm gitti içimdeki rüya……

Masaya doğru sustum…

Kimse mi yoktu etrafta?

Döndüm öte yana çok soğuk….

Gezindim rüzgarım’la…

O denizin rüyasında….

Pencerede biri vardı ki sordum :

ne yapıyorsun orada?

Dedi ki düşüyorum bu yüksek bulutlardan,

O da bana sordu:

ya senin ne işin var buralarda? …

dedim ki:… bilmiyorum

bu uyku ve işte rüya

sen nasılsan uykunda

ben de öyleyim

o uykunun rüyasında…

yaz sonbaharda da gelecek...

içteki sıkıntıyı keyifle yaşamak için tatil
o sıkıntı yaşanmaya değer..
yaşadıkça çiçek açan sıkıntı
tatile götürülecek kitaplar öyle seçilir...

Labirent aslında Deneyim mi,

yani Deneyim dediğim şey ile Labirent dediğim

aynı şey mi..???

Çok kendi kendine bir kahve tadı bugün

temmuz yer değişimi...

Zaman

bir taraf zaaf
bir taraf düşman mı, dost mu?
durmak ve gitmek hep birlikte aynı anda
sevmek ve nefret etmek de....

Doğdum doğdum, gürledim yağdım doğdum doğdum,
ama yine birileri ölüyor, ölüyor ölüyor...
dedi ki deli: kim kendi ölümünü yenebilmiş ki!

doğuyorum yine, tekrar tekrar doğuyorum..
birileri ölüyor
ben bu sene yeniden doğuyorum...
daha ne kadar daha doğacağım kim bilir...
Bedn doğdukça daha ne kadar daha insan ölecek
benim yüzümden değil belki ama, beni doğuran sebepten belki...

34 yaşıma ve Berkin e..

Patladı, 7 siydi ve patladı... çok durmuştu...patladı....

Belki hiç olmayacak bir şeylerin ihtimalini bir kaşıntı gibi taşımak aslında tuhaf bir haz verir insana.
Kanatmadan kaşırız hep, kanatırsan tadı kaçar..

öleceğiz işte bir gün bir yerde öleceğiz
öleceğiz  öleceğiz öleceğiz..
nerde nasıl ne zaman hiç bilemeyeceğiz
sonra ki hiçlik mi, kırmızı bir bulut mu,alnımızda soğuk demir mi
bil le me ye ce ğiz...
öleceğiz işte  bir gün öleceğizzzz

Değişimi görüyorum.
Yol olsaydı herşey yolunda olurdu
ama yok...ve kervan yolda düzülür
ve geçmiş bugünde yeniden belirir ve biz hep yaşarız
tekrar tekrar

13 mayıs 2014 Soma da bir yangındır!
Keşke yazacak anlamlı birşeyler olsa.
Bu sadece bir kayıttır
yeterince saçmalanmıştır
daha fazlasına gerek yoktur...

izle: http://vimeo.com/channels/16ton

ek bilgi: (15 nisan daki Ay ın
29 Nisan daki Güneşin tutulmalarıdır)

Dün güneş tutulmuştu
Bir şey geldi aklıma...

Hey

Hey

Posted via Blogaway

Sabitlikler,

ikilikler,

tercihler, vazgeçişler,

bozulan harddiskler, sililenler ve

hep eksikler üzerine

bir ay tutuldu yine!

Ben şehre döndüm ama kendime dönemedim...

Acelesiz yavaş yavaş bilgisayarımı temizlemek istiyorum.
Niye şaşırıyor herkes şaşırıyorum.
Değişim bir anda mı olacaktı, burada şimdi bir şey yeşermiyor mu inceden
Bir zafer kazanacağız hevesi ile feda edilmedi mi birileri
Ölüm olacak acı olacak, birileri çaresiz kalacak..yine

" Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde, bir türlü kendimi avutamadım"
 Urfa dolunay şarkısı...vol1

Büyümek lazımmış danışacak kimse yokmuş
inşa etmeye başlamışız kendimizi
bir şeyler yapıyormuşuz ama istemeyi öğrenememişiz...
Bu kendini deşifre halleri içinde, bunu neden böyle yaptım neden hissettim diye sorarken
bir yandan da çalışırken
Ve birileri ölürken..
karar veremiyorum hiçbir şeye
karar vermek ve toplamak istiyorum kafayı
ama her şey çok saçma
bir tek burada kuşlar güzel, kuşlar damlara konuyor, değneğin ucunda sallanan kumaşlara inanıp
ben de inanmak istiyorum ve konmak bir dama...

yuvacan

Bugün öldün Berkin!

Bugün biz sözümüzde hepimiz seninle öldük

ama sonra hemen çevirip başımızı fıstık yedik, su içtik, banyo yaptık, televizyon izledik.

Ama dua etmedik, edemedik

dua edesimizi bile öldürdüler

Biz....

Biz kimiz ki? sanki hepimiz birlikte üzülmüşüz gibi yapıyoruz

Biz kimiz Berkin?

Gittin, öldün, biz kaldık.

Sen ne şehit oldun, ne melek, ne ölümsüz

Sen öldün ve biz devam edeceğiz, dua bile edemeden!!

Vicdan ve Fıtrat....."sizin fıtratınız böyle olmasa burada olmazdınız benim fıtratım böyle olmasa burda olmazdım" dedi  ve herkes çıldırmanın eşiğinde hatta çıldırmışlar intihar etmekte. Biz hesap kitap yapıyoruz ve kırılıyoruz birbirimize yine. Aile olmadığımızı aslında ve olamayacağımızı söylüyoruz birbirimize...hep...

Bir dolunay ruyasıydı
guzel bir hisle uyandıran
tum gun o hisle sarılan
yeni haberlerle gelen
hatırladım bir hissi
iyi oldu
o his ....nerde şimdi?

İstediğimiz gibi olmayacak belki
bu kadar detay bu kadar saçma ilişkilerle
bu kadar zamanda olmayacak
ama belki umduğumuzdan iyi olacak
kimbilir?

Güle güle

Ölü bir bedenin bulunduğu bir kutu ile karşılaşınca
içini düşünüyor insan, içindeki duran bedeni, neye benzediğini
kutunun üzerindeki bayrak, önündeki resim
o resim hep gülen yüzüdür ölenin
küçük boy basılı olanlar yakalara iğnelenir.
Konuşur birileri mikrofona, diğerleri kendi arasında konuşsa mı bilmez
gereksiz bir sessizlik, ağlamak kendiliğinden olur otomatik
dua da utanılır, ne yeridir ne zamanı sanki.
Vedalaşmanın en yavan hali belki
birazdan toprağın örteceği ölünün, öldüğünün örtülmesi
sarılmak yok o bedene birdaha....

Ahparig?

Güneşli İstanbul,

Hrant öleli, Ömer doğalı kaç yıl olmuş.

Dün biri daha öldü tanıdık, ölümler doğumları geçti

Hep öylesine ölmek ve öylesine anmak öleni.

Yuvanın canı olmak , can vererek yuva yapmak dedi İç görüm Erkn,

Kg de yazdı dün yuva dedi

Hrant suyun çatlağı dedi...Su çatlağına doğru dedi...

Can vermek hep yuva için,

adım dedim kaderim mi benim

ya ölenler!

21. gün Kayseri

21. gün: Sabrımın sınırları empati ile yumuşacık yine

ama kaprisli bürokrasi ve savaşın en kansız ve sıkıcısı

kan olsaydı bu beyazlıkta renk olurdu halbuki!

Sustu, surat astım, şarkı söyledim taşlara, dolunaya ağladım

yine kendimi özlemeyi unuttum

ah o neyi yapışlarımı neye nasıl bakışlarımı özlemedim yine

sanki hep bu beyazlığa bu taşlara bu insanalara bakarmışım gibi ben

sanki hep bu odada bu yatakta yatarmışım gibi ben

insanlar yataklarını özler o yatakta yatışlarını özler

unuttum yine çarşafımın rengini

ama ödedim kiramı

kapımın kilidi yine kırık ama buralarda en büyük kilidi ben ellerimle yapıyorum

birileri var yine benimle  

onlar kendilerini özlemiş o yüzden kavgalı benimle...

Şantiyedeki halime acıyan Rfk hoca gül almış

otel odamda bu gülü gören temizlik görevlisi

 yatağımın üzerine havludan kalp yapmış...

ayaklarım buz, midemde henüz sindiremediğim

 elektrikçinin parça koparıp elime tutuşturduğu tantuninin yağı 

içimde simetri hastası bir başkan kaygısı

gülümsedim....