zaman ve mekan tanımından kurtulmak neye yarayacak peki?

Zaman ve mekan tanımlarıyla keskin bir sekilde nesneyi bir gerceklik olarak insa ettiğimizde ona bir ömür biçmiş oluyoruz. bir ömür bir işlev bir kullanıcı bir neden.........zaman ve mekan tanımlarından kurtulduğumuzda kendi süresi içinde bir an içinde öznenin görünür kıldğı nesne de bir süreye sahip. sürenin esnekliği henüz o nesne üzeinde deneyimlenmemiş birçok durumu potansiyel olarak saklıyor. Amacım zamansız, tasarımlar yapmak mı peki? yada sonsuz aslında hayır. geliştirdiğimiz araçlar ve teknolojilerle tanımlı bir zaman ve mekana indirgediğimiz tasarım denen durumları birer yaşarlık olarak oluşturabilmek. Böyle bahsedince romantik birşeyden bahsediyormuş gibi gözükse de kent içinde bir arad bulunduğumuz birçok nesnel durum içinde ki sıkışmışlık hissi, elimizden kayıp giden zaman yanılgısının nedeni bu belkide. kendi oluş halimi ve nesnenin oluş halini kendi akışıyla yaşayamadıkça yaşayabileceğim deneyimlerden mahrum kalıyorum.