draft

Düşünce mekanizmasının bu tür sembolik bir yapılanma ve kurallar ile açıklanmaya çalışılması bizi "Bilgisayar Metaforu"na götürür. Aklın bir bilgisayar gibi ele alınması gerektiğine inanan çalışmaların en temel olanı klasik YZ araştırmalarıdır.(GOFAI-Good Old-Fashioned AI). Temel varsayım aklın bir bilgisayar gibi ele alınmasıdır.
Bir merkezi sistem- sembolik enformasyon işlemcisi
Alıcı modüller- sembollerin tanımı
Eylem/Tepki modülleri- istenen eylemin sembolik tanımı vehareket.
Newell & Simon’ın EİS (IPS) bu sembolik yapılanmanın temel/tipik bir modelini sunar(referanslar)

Ö. Akın
H. Simon-farklı düşünce süreçleri olabileceği.



Tasarım sürecinde, sistem sembollerle yapılanmaz. Tasarımsal soru, nasıl sorusu sembollerle sistematize edemediğimiz durumları anlatır. Ö. Akının Anolog temsillerine daha mı yakındır. SORU... Sonucu sürecin kendisi belirler. Sürecin kendisi. Bu anlamda tasarım problemi klasik anlamda problem çözümünden farklıdır. Klasik anlamda problem çözümü herkes için aynı sonuca ulaşmayı hedeflerken, tasarım probleminin çözümünde kişisellik ön plana çıkar. Bu kişisellik tasarımcının kendi deneyimleri ile elde ettiği birikimi, kavrama ve algılama biçimi kısaca sezgiselliğidir. Bu kişisell sezgisel kavrayış tasarımcının birikimini ve öngörülerini aynı anda devreye sokar. Bu tanım içinde nitelik ve zamansallıkta var.
Tasarımcının tarzı, tasarımcının sürecinin bir fonksiyonudur.(Simon)



Duyusal bütünsel, doğrudan kavrayış.
Tüm YZ çalışmaları ve devamında ki Bağlantıcılık çalışmaları Akıl'ı temsili bir düzleme indirger ve çevresinden bağımsız kılar. Tasarım problemi gibi temsili süreçler ve sembollerle ifade edemediğimiz problemlerin ele alınışı için bu bakış açıları yetersiz kalmaktadır. ( Yorumun, irade nin açıklanamayışı)
Doğa ile aramızda temsili bir düzlem olduğu varsayımından çıkan bu çalışmaların en önemli eksiği, deneyimin altlığı olan aktif çevrenin ve deneyimin aracı olan bedenin yok sayılmasıdır. Kapalı bir sistem olarak özne, ya da akıl'ın problemler karşısında ürettiği sonuçlar, öneriler de sonuçları sınırlı olasılıklar toplamıdır. (Olasılık teoremi) Fakat insanın ürettikleri ve düşüncesinin sınırsızlığı düşünülürse, içinde bulunduğumuz çeşitlilik ve karmaşıklık bu varsayımlarla açıklanamaz.

Tasarım sürecini de herhangi bir indirgeme ya da ön bir varsayım öne sürmeden inceleyebilmemiz için tüm varsaydığımız ayrışmaları, içinde bulunduğumuz ve bir parçası olduğumuz bütüne doğru birleştirmek bu tezin esas amçlarından biridir. Bu tür bütünsel bir bakış daha zor olsa da tasarım sürecini açıklamaya daha yakındır.

Hermeneutik yaklaşımlar...

R.A.Brooks’un inteligence without representation...bak


Duygular hisler anlamak????