Dreyfus, insan kapasiteleriyle uğraşan çalışmaların neden bilimsel olamayacağını tartıştığı kitapçığının sonuçlarında şunları dile getiriyor:
1- Soru: Bir insan bilimi olabilir mi? Cevap:Burada Foucault haklı. Anlamı belirleyenin kendi nesnelliğinin koşulu olduğu bir varoluşun sabit bir bilimi olamaz. Hiç bir bilim onu mevcut eden becerileri nesnelleştiremez. Ancak bu sadece, Kantçı insan tanımından vazgeçmemiz gerektiği anlamına gelir.
2- Soru: İnsan faaliyetlerine ilişkin bir bilim olabilir mi? Cevap: Burada da benim (Dreyfus) yorumladığım şekliyle Taylor haklı. Hayır, eğer kişi doğal bilim modelini izlerse...yani, eğer kişi insanın kapasitelerine ait bir kuram geliştiriken onları gündelik bağlamlarından koparıp bağlamdan bağımsız nitelikler olarak soyutlama yoluna giderse ve gündelik faaliyetleri bu niteliklere dayalı olarak kurallar ve yasalar ile yorumlamaya başvurursa...
3- Soru: Gündelik pratiğin dışında yer alan niteliklerle insanın kapasitelerini açıklayacak olan bir bilim olabilir mi? Cevap: Burada da Rorty haklı. Prensip olarak böyle bir kuram olabilir. Ancak, şunu da eklemeliyiz ki, ortada böylesi bir kurama ait hiç bir iz yoktur, bunun gerektireceği soyut niteliklere inanmak için bir neden yoktur, eğer varlarsa da bunları bulmak da mümkün değildir, bu soyut felsefi bakış açısı insan bilimlerinin karşı karşıya olduğu zorluklardan düne, bugüne ve yarına ait olanlardan hiç birine açıklık getirememektedir.
( Dreyfus, H.,?, Why Current Studies on Human Capacities Can never Be Scientific, Berkeley Cognitive Science Report No.11.) , alıntı:Mimarlığın ve mimarın olası bilgi alanları üzerine,2001, Uluoğlu,B)
Uluoğlu tasarlamanın bilgisini açıklarken neden sadece soyutlamalarla yetinemediğimiz ve bunu somut olanla, geneli de özele bağlama gereğini duyduğumuz konusunda ki sorusuna sonuncu madde ile açıklık getirebildiğini söylüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder