Bilgisayar -Metaforu- AI çalışmaları

Bilgisayar metaforu.

Klasik YZ araştırmacıları düşünmenin bir sembolik yapılanma ve sembolleri ilişkilendiren kurallar aracılığıyla olduğuna inanmışlardır.
Temel varsayımları aklın bir bilgisayar gibi ele alınması gerektiğidir.
Şunlardan oluştuğu öne sürülür:
“bir merkezi sistem (sembolik enformasyon işlemcisi), girdi olarak alıcı modüller (dünyanın sembolik tanımını iletir); ve çıktı olarak eylem modülleri (istenen eylemlerin sembolik tanımlarını yapar ve bunların gerçekleşmesini sağlar)”(Brooks,R,A, İntelligent without representation, syf 87)

Newell & Simon’ın EİS (IPS) bu sembolik yapılanmanın temel/tipik bir modelini sunar.

Ö.Akın tasarımcı düşünme ile bilimsel düşünme arasındaki ayrımlara geçmeden önce H.A.Simon’ın düşüncelerini kısaca özetler;
bu açıklama farklı düşünce süreçleri olabileceğini öne sürer;
yine de hepsi temsili formattadır.


EDRA bildirisinde Simon,
Tasarım problemlerinin temsilinin onların çözümünün anahtarı olduğunu;
Tasarımın karmaşıklığının problemlerin, daha küçük, daha kolay ele alınabilir ve potansiyel olarak iyi-tanımlanmış alt-problemler ile temsil edilerek ehlileştirilebileceğini;
İnsanın hafıza sisteminde süre giden enformasyon paketlenmelerinin evrensel olduğunu;
Tasarımcının tarzının onun sürecinin bir fonksiyonu olduğunu;
Gelişmekte olan mimari tasarım psikolojisi alanının bu temel üzerinde kurulduğunu,
Söylemektedir. O günden bu yana bir çok gelişme olmuştur.

Ö.Akın temsilin iki kategoride ele alınabileceğini söylemektedir, analog (naiv temsiller) ve sembolik (fizik temsiller);
Ve “belirli problemleri çözmede belirli temsillerin daha uygun olduğunu” belirtmektedir.
İlk kategori için Fizik problemlerinin makara ve ipler, vb.le temsili; ikincisi içinse problemin kuvvet, enerji, vb. biçiminde temsil edilmesi örnek gösterilir.


J.Haugeland şöyle söylemektedir:
“Bu sistemler mantık formülleri, cümleler, ve çıkarımlar türü sentaktik kalıpların işlenmesinde iyi sonuç verirler.”
Kısaca, az çok seri çalışan sistemlerin yönetiminde ve sistemin sembolik bir yapılanma şeklinde inşa edilebildiği durumlarda (örneğin, dil, sayılar, vd.) iyidirler.
Sistemin amacı çevrilebilme/dönüştürülebilme ve semantik yorumlama imkanına dayalıdır.
Rosenberg, Fodor, Pylyshyn

referanslar
M.Minsky (1975) A Framework for Representing Knowledge, P.H.Winston, ed., The Psychology of Computer Vision; New York: McGraw Hill.
A.Newell & H.A.Simon (1972) Human Problem Solving; Englewood Cliffs, New Jersey.
J.A.Fodor (1989) Why There ‘Still’ Has To Be a Language of Tought. In:Computers, Brains and Minds, P.Slezak & W.R.Albury, eds.; Dordrecht: Kluwer Academic Publ.

(Belkıs Uluoğlu Aklın Mimarisi)